مقایسه پاسخ آنتی بادی سازی به واکسن هپاتیت b در نوزادان رسیده و نارس در بدو تولد

سابقه و هدف : هپاتیت b یک بیماری قابل انتقال از مادر به نوزاد و قابل پیشگیری از طریق واکسیناسیون است. آکادمی طب اطفال آمریکا توصیه می کند واکسیناسیون هپاتیت b در نوزادان نارس با وزن کمتر از 2000 گرم که از مادر hbsag منفی متولد شده اند تا سن 1 ماهگی به تعویق بیفتد. در این مطالعه مقایسه بین پاسخ ایمنی نوزادان نارس و رسیده به واکسیناسیون در بدو تولد مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها : مطالعه حاضر یک مطالعه موردـ شاهدی است که با شرکت 48 نوزاد نارس (گروه مورد) و 49 نوزاد رسیده (گروه شاهد) انجام پذیرفت. این نوزادان طبق برنامه روتین کشوری واکسینه شده و پس از 6 ماه از آخرین دوز واکسن از آنها خونگیری و hbsab آنها انداز گیری شد.   یافته ها: گروه مورد شامل 24 پسر و 24 دختر و گروه شاهد شامل 26 پسر و 23دختر بود. میانگین وزن گروه مورد 3/388±7/1595 و گروه شاهد 9/511±8/3238 گرم بود. پاسخ محافظتی کلی به واکسن هپاتیت b در 2 گروه 6/85% بود (به ترتیب 4/85% و 7/85%) و بین گروه مورد و شاهد تفاوت معنی داری از لحاظ پاسخ به واکسن وجود نداشت. رابطه ای بین جنس و وزن هنگام تولد و پاسخ به واکسن وجود نداشت ( ns ). بین درمان با رسپیراتور و داشتن سپسیس و پاسخ به واکسن در نوزادان نارس اختلاف معنی دار دیده شد(01/0= p ).   نتیجه گیری : با توجه به یافته های مطالعه می توان نتیجه گرفت که پاسخ به واکسن در نوزادان نارس در بدو تولد مناسب بوده و شاید نیازی به تعویق در تجویز واکسن نباشد.